امشب هم مثل شبهای دیگر همدمم شده اند
بوی آلاله های وحشی
و یک فنجان اسپرسوی داغ
و طعم تلخ اسپرسو از دلتنگی ام شیرین تر است ...
چیزی روی قلبم راه میرود
مثل یک دلتنگی ...
با پا های کوچک قرمز ...
و ناخنهایی که چند ماه است کسی کوتاهشان نکرده ...
فهمیدم !
این جای ناخنهایش است که قلبم را زخمی میکند ...
وهرز گاهی گوشه ای از قلبم می ایستد و مانند فاخته ای تنها کوکو میکند...
ولی
چرا صدایش بیرون نمی آید ؟
هیچ کس صدایش را نمیشنود
حتی خودم هم صدایش را نمیشنوم...
و هر شب که میگذرد
اسپرسوی من شیرین تر میشود
و دلتنگی ام تلخ تر ...
با خودم آلاله را هجی میکنم
بوی عطرش
و
طعم تلخ اسپرسو
و
دفترم که دوباره خیس است
.
.
.
من همان رهسپار دیرینم غصه ی او چو گشته آیینم
دیگر اکنون که عادتم شده است در دل اننظار بنشینم
از سحر سر دهد چو آوازش فاخته ی روی بام غمگینم
اشک من میشود هم آغوشش آن دمی که ستاره میچینم
دست خود میبرم به سویش لیک هرگز اورا دگر نمیبینم
پس چرا هیچ او نمیگوید آه مگر مرده مرغ آمینم ؟
مُنا
۵/۵/۸۹
salam khobi?ajab webloge bahali dari
be manam sar bezan
rasti age tabadole link mikoni mano ba onvane shahre sargami va download (be farsi) link kon badesh linketo befrest baram
montazeretam
bia forum ham nazar bedeha
سلام مونا خانم. ممنون که به ولبلاگم سر زدی. از شعر قشنگت هم ممنون, من با عرض پوزش شعرت رو از کامنتت بردادشم. (به دلائل تاکتیکی D:) حالا چرا اینقدر غمناک نوشتی؟...
ممنون بهزاد جان .
یه غم کهنه ای توی نوشتت بود ... حس کردم واسه کسی نوشتی که مرده !!
:( :((
:(((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((من هر دفعه اینو میخونم گریم میگیره
منم هر دفه اینو میخونم گریم میگیره ... :((((((((((((((((((
۱۱ -۱۲ سال کم نیست واسه عادت کردن به یه نفر ....
خیلی دلم گرفت... زیبا مینویسی